وقتی کریوویال "برای استفاده در فاز مایع نیتروژن مایع" نیست، به چه معناست؟

این عبارت این سوال را مطرح می کند: "خب پس، اگر نتوان از آن در نیتروژن مایع استفاده کرد، این چه نوع ویال برودتی است؟"
هفته ای نمی گذرد که از ما خواسته نشود که این سلب مسئولیت به ظاهر عجیب را توضیح دهیم که در هر صفحه محصول کریوویال صرف نظر از تولید کننده، صرف نظر از حجم و صرف نظر از اینکه کریوویال نخ داخلی یا رزوه خارجی کریوویال ظاهر می شود، توضیح دهیم.
پاسخ این است: این یک موضوع مسئولیت است و نه یک سوال در مورد کیفیت کریوویال.
بیایید توضیح دهیم.
مانند اکثر لوله های آزمایشگاهی بادوام، کرایویال ها از پلی پروپیلن پایدار در دما ساخته می شوند.
ضخامت پلی پروپیلن محدوده دمای ایمن را تعیین می کند.
اکثر لوله های مخروطی 15 و 50 میلی لیتری دارای دیواره های نازکی هستند که استفاده عملکردی آنها را به دمای کمتر از 86- تا 90- درجه سانتیگراد محدود می کند.
دیواره‌های نازک همچنین توضیح می‌دهند که چرا لوله‌های مخروطی 15 و 50 میلی‌لیتری برای چرخش با سرعت‌های بالاتر از 15000 xg توصیه نمی‌شوند، زیرا پلاستیک در صورت استفاده بیش از این آستانه مستعد شکافتن و ترک است.
ویال‌های برودتی از پلی پروپیلن ضخیم‌تری ساخته شده‌اند که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا در دمای بسیار سردتر نگه داشته شوند و در سانتریفیوژ با سرعت‌های بیش از 25000xg یا بیشتر بچرخند.
مشکل مربوط به درپوش آب بندی است که برای محکم کردن کرایویال استفاده می شود.
برای اینکه یک کریوویال به درستی از بافت، سلول یا نمونه ویروسی که در آن قرار دارد محافظت کند، درپوش باید کاملاً پیچ شود و یک مهر و موم نشتی تشکیل دهد.
کوچکترین شکاف امکان تبخیر و خطر آلودگی را فراهم می کند.
تلاش‌های پر زحمتی توسط تولیدکنندگان کریوویال برای تولید یک آب‌بند با کیفیت بالا انجام می‌شود که ممکن است شامل یک حلقه سیلیکونی و/یا رزوه ضخیم برای پیچاندن کامل کلاهک باشد.
این میزان چیزی است که یک سازنده کریوویال می تواند ارائه دهد.
در نهایت موفقیت یا شکست کرایویال در حفظ سقوط نمونه بر روی تکنسین آزمایشگاه برای اطمینان از مهر و موم خوب ساخته شده است.
اگر مهر و موم ضعیف باشد، و حتی در مواردی که درپوش به درستی بسته شده باشد، وقتی در نیتروژن مایع فاز مایع غوطه ور می شود، نیتروژن مایع می تواند به داخل کریوویال نفوذ کند.
اگر نمونه خیلی سریع ذوب شود، نیتروژن مایع به سرعت منبسط می‌شود و باعث می‌شود که محتویات تحت فشار منفجر شود و قطعات پلاستیکی را به دست و صورت هر کسی که به اندازه کافی در نزدیکی آن بدبخت باشد می‌فرستد.
بنابراین، به استثنای موارد نادر، تولیدکنندگان کرایویال از توزیع کنندگان خود می خواهند که با جسارت این سلب مسئولیت را نشان دهند تا از کرایویال های خود به جز فاز گاز نیتروژن مایع (حدود 180- تا 186- درجه سانتیگراد) استفاده نکنند.
شما همچنان می توانید به سرعت محتویات انجماد را در یک کرایویال با غوطه ور کردن جزئی آن در نیتروژن فاز مایع فلاش بزنید.آنها به اندازه کافی بادوام هستند و ترک نخواهند کرد.
آیا می خواهید در مورد خطرات نگهداری ویال های برودتی در نیتروژن مایع فاز مایع بیشتر بدانید؟
در اینجا مقاله ای از مرکز ایمنی آزمایشگاهی UCLA ارائه شده است که آسیب ناشی از انفجار کرایویال را مستند می کند.